Thursday, April 11, 2019

ගරුඬු රාජ කතාවස්තුව...

සුබ උදෑසනක් මා ප්‍රිය සුපින්වතුනි.. අද දිනයේ මගේ වෑයම ගරූඬ රාජයෙකු කල නොපනත්කමක් ගැන දැක්වෙන ගරුඬ රාජ කතා වස්තුව ඔබ හමුවේ දැක්වීමටයි.....

යටගිය දවස අසල ගම් දනවුවක මගේ ගජ මිතුරුතුමෙක් සිය ⁣දෙමාපිය සොයුරු සොයුරියන් සමග මදක් පැරණි නිවසක වාසය කලේය.. ගෙයි වහල උළු කැටවලින් සෙවිලි කර තිබූ අතර ගෙය වටේටම පිහිටි අඹ රඹුටන් පේර දොඩම් වෙරලු කෙහෙල් පොල් තැඹලි රන් තැඹිලි ගොන් තැඹිලි ආදී වු නොයෙක් තුරු සමුහයෙන් අවට සෙවන සැදීය... තවද ගේ වටේටම මනාව වැවුනු පිච්ච සමන්පිච්ච වැල්පෙනෙල කටරොළු ආදී ලතා මඩුල්ලෙන්ද නොයෙක් වර්ගයේ දෙස් විදෙස් මල් පැල සමුහයකින්ද අලංකාර විය...

නිරන්තරයෙන් පවතින සෙවනත්, තැන තැන එකතු වූ වියලි කොල රොඩුත් නිසා ගරුඬ පත්තෑ ගෝනුසු කුනකටු නයි පොලොන් ආදී වූ සත්ව සමූහයාට වාසස්තාන රාසියක් ඉබේම පහළවී තිබුනි....

ගෙය තුලද නිතර ගරුඬන් පත්තෑයන් ගෝනුස්සන්ගේ දසුන් නැරඹිය හැකි වූ අතර කල්යාමේදී කාටත් එහි වැඩි අමුත්තක් නොවිය.. ඉඳහිට සිදුවු පූංචි සපාකෑමක් හැරුනුකොට එම කුඩා සතුන්ගෙන් නිවැසයන්ට අන්තරාවක් නොවු අතර එම සතුන්ද නිවැසියන්ගේ ඇඳුම්, යටඇඳුම්, අමුඩ ලේන්සු ආදියෙහි පවා ලැගුම් ගෙන සිටිනු ඉඳහිට දක්නට ලැබුනි....
එක්තරා මනරම් උදෑසනක අප කතානායකයානෝ හිරුත් සමගම අවදිව දත් මැද මුව සෝදා අනෙක් කටයුතුද ඒ ආකාරයෙන් සිදුකර ලහි ලහියේ සලු පිලි හැඳ පැලඳ ගෙන සිය මෑනියන්ටද මුසා බස් දෙඩා ගෙදරින් පිටත්විය. එදින නිවාඩු දිනයකි.... අප කතානායකයා හට කලකට පසුව තම නෑඹුල් ප්‍රේමවන්තිය සමග ආදර ජවනිකා රැඟුමට ඉඩහසර ලැබෙන දවසකි... එබැවින් එදින ඔහුට වැදගත් දවසකි....
බස් නැවතුමේ මද වේලාවක් නොඉවසිල්ලෙන් බලාසිටි මිතුරාට ඔහු පුල පුලා බලාසිටි බස්රිය ලැසි ගමනින් එනු පෙනුනි.. වාසනාවකි... උදේ පිපුනු මලක් විලස ඇය පිටිපස අසුනේ අසුන්ගෙන සිටි අතර මගේ මිතුරානෝද ප්‍රේමයෙන් බරිත වූ හදවතින් යුතුව වහ වහා ගොස් ඇය අසලින් වාඩිවිය...
ප්‍රේමයෙන් මන රංජිත වේ
නන්දිත වේ......
කවුලුවෙන් හමා ආ සුලන් දහර ඇයගේ විලවුන් සුවඳත් දහඩිය ගඳත් තවරාගෙන විත් ඔහුගේ නාස්පුඬු කිතිකවාලීය..නියන් සමය අහවර කරමින් වැටෙන වරුසාවක් සේ ඇගේ උනුසුම ඔහුගේ සිත කල පුබුදුවාලන නිමේෂයේ කම්මුලේ දැවටෙන ඇගේ කියඹුලතාවේ පහස තව තවත් විඳිනු රිසින් හෙතෙම තවත් ඇය වෙතටම ලංවිය...
ගතවූයේ මොහොතකි.. පුංචි පුංචි කකුල් සිය ගනනකින් යුතු මොකෙක්දො සතෙක් තම ඩෙනිම අස්සේ සිට කකුලට මාරුවෙනු ඔහුට දැනුනි.. මේ නම් ගරුඬෙක් බව තම අත්දැකීමෙන්ම ඔහුට සක්සුදක් සේ පැහැදිලිය... දැන් ඉතින් කුමක් කරම්ද... පෙම්වතිය තොරතෝංචියක් නැතුව පෙම් බස් දොඩා ගෙන දොඩා ගෙන යයි.... ඔහු හොර බැල්මෙන් අවට බැලිය.. ටියුසන් යන ලමිස්සියො කිහිපදෙනෙකුම ඔවුන් ඉදිරියේ සිටගෙනය.. එකියන් ඉඳහිට ඔවුන් දෙස හොරෙන් බලයි.... මිතුරා හතර රියන් උස දේහදාරී පුරුසයෙකු ඌවත් ලැජ්ජා බයට අම්මාගේ තුරුලේ වැඩුනු ඔහුගේ ලැජ්ජ බය හා සබකෝලය දොලොස් රියනකටත් වඩා උස වූයෙන් කල යුතු කිසිම දෙයක් ගැන එක්වරම සිතාගත නොහැකි වූ ඔහු රතුවූ මුහුනින්ද, දහඩිය ගලන ගතින්ද, කරකියගත දෙයක් නොමැතිව අන්ත අසරන වු සිතින්ද යුතුව අන්ද මන්දව පෙම්වතිය දෙස බැලිය.. ඇයටද අමුත්තක් සිදුව ඇති බව ඉබේටම වැටහුනු බැවින් සිය පෙම් තෙපුල නැවතූ ඇයද ඔහුදෙස බැලිය..
පහල කකුලේ බත්කෙන්ඩේ මයිල් අතරින් රින්ගා ඉහළට ඒමට වෙර දරන ගරුඬාය... මෑත ⁣කුමක් සිදුවීදැයි සිතා ගත නොහී බියපත් මුවදෙනක් සේ ඔහු දෙසම බලා හිදින ඇය ය....
ඇය තවත් බලා සිටිය නොහැකිව "ඇයි බබා" යි අසමින් ඔහුගේ අත තරයේ අල්ලාගත්තාය.. ඔහුගේ ලැජ්ජාවත් බයත් විසින් චකිතියට පත් සිතින් ඔහු " මොකුත් නැහැ" යයි පිලිතුරු දිනි.
ගරුඬා කෙමෙන් ඉහළට නැග එයි.. ඉහලටම එයි.. තව තවත් ඉහළටම එයි... හේ ඇඹරෙයි... එහෙ බලයි.. මෙහෙ බලයි.. රතුවූ මුහුනින් දා බිඳු නැගෙයි.. ඇය බයයි.. කුමක් වී දැයි නොදනියි.. ප්‍රේමය සුන්දරයි.. නමුත් දැන් ඔහු අන්ත අසරණයි...
කලවය දිගේ ඉහලට ආ ගරුඬා යට ඇඳුමේ පහල වාටිය තෙක් පැමින ඉන් ඔබ්බටත් ගමන් කරනු රිසිව ඊට මං සොයයි.. ඔහුට හරියට කිතියි.. ඒ බැරුවත් ඉවසයි...
ඉවසන දනා රුපු යුදයට ජය කොඩිය
එක් වරම ගරුඩා ඔහුගේ ඉකිලිය විකා ගත්තෙන් ඔහුට නිම් හිම් නැති විය.. මුවින් හඬගෑමද නොහැකිය.. ඇයද බියපත්ය.. සාවියක් සේය.. ඔහු සිත තද කර ගෙන නිහඬව දරා සිටියේය... ඇයගෙන් ප්‍රස්න වැලකි.. නමුත් ඔහු ගේ මුව ගොලුය.. හදවතද ගොලුවීමට ආසන්නය.. හිටන් ඉන්නා ලමිස්සියන්ටද ඕනෑ නැති කෙහෙල් මලක් නැත.. උන්ගේ දෑස් ද ඔහුගේ මුහුනේය.. අධික වේදනාවත් සමග පොර බදන ඔහුට දැන් අවට ගැන සිතුවිල්ලක් නැත. සිත නම් ගරුඬා කෙරෙහිමය....
වාසනාවකි... සතා කෙමෙන් කෙමෙන් කලවයේ උඩඅතට පැමිනෙයි.. ඔහුද ඇඟිලි වලින් කලිසම මදින් මද ඔසවමින් ඌට ඉඩ ලබා දුනි..
මද වේලාවකින් ඒ අවාසනාවන්ත සත්වයා ඔහුගේ කලවය මතට පැමිනියේය.. එකෙනෙහිම වේගයෙන් ඉහළට එසවූ අතින් ඇඟිලි විහිදුවා ⁣කලවය මතය වේගවත් පහරක් දුනි.. ගරුඬා කැබලි හත අටකි.. උගේ සරීරයේ ඉස්ම ගතියට කලවය තෙත්වෙද්දී මිතුරා තම පෙම්වතිය දෙස බැලිය.. ඔහුගේ මුහුනේ සැහැල්ලු ජයග්‍රාහී සිනාවකි.. ඇයගේ වත මත ඇදී තිබුනේ සැක, බය, ප්‍රශ්නාර්තය, දුක එකට කැටිවූ අමුතුම බැල්මකි....
යට ඇඳුම්වල කකුල් වලටද හිර ඉලාස්ටික් පටි යෙදීම කොපමන වැදගත් දැයි ඔහුට සිතුනි..

No comments:

Post a Comment